چكيده :

  بیداری اسلامی عنوانی است كه نمی‌توان آن را به یك دوران خاص نسبت داد و فقط برای قبل و بعد آن دو حالت متفاوت برای امت اسلامی در نظر گرفت؛ بیداری امری تدریجی است واین بیداری مرحله‌ای در مولفه‌ها وآثارآن نیزموثر است.وحدت اسلامی كه درموج اول بیداری با نظریاتی عمومی وتوسط مبلغینی چون سیدجمال الدین اسدآبادی پرچمداری می‌شود؛ در مراحل عمیق‌تر بیداری اسلامی به دغدغه‌ی اول مرجعیت شیعی تبدیل می‌شود و از حیث مفاهیم و مبانی نیز عمیق‌تر، با ریشه‌تر و گستره‌تر تبیین و تشریح می‌گردد. در نتیجه‌ی این تبیین‌های عالمانه و گستردگی موج بیداری در لایه‌های مختلف جوامع اسلامی دغدغه‌ی وحدت نیز فراگیر می‌شود و به كل جامعه سرايت می‌یابد. بيداري اسلامي به عنوان يک آگاهي جمعي با تکيه به اراده عمومي و متاثر از اسلام اصيل تحت مديريت جمهوري اسلامي در شرايط کنوني تبديل به رفتار سياسي شده و در شکل يک ايده سياسي سامان داده شده است. عالمان دینی و سایر آحاد جامعه اسلامی از نقشه های دشمن برای خط مشی‌ های فرقه‌ای آگاهی بیشتری پیدا كرده اند و در عین حال كه هویت مذهبی خود را حفظ می كنند، تعصب‌های غلط را در مواجهه با آرمان‌های بزرگ امت واحده اسلامی كنار می گذارند و به تعبیری طریق دستیابی به وحدت اسلامی در عین كثرت مذهبی را شناخته اند و روز‌به‌روز بهتر می‌پیمایند.                       

كليد واژه:بيداري،بيداري اسلامي ،عصر