چراغ قبر در تاریکی

حضرت رضا (ع) فرمود:

بر شما باد به نماز شب كه هر آن بنده در آخر شب برخیزد و هشت ركعت (نماز شب) و دو ركعت شفع و یك ركعت وَتر بخواند و در قنوت خود هفتاد بار استغفار كند از عذاب قبر و عذاب دوزخ ایمن گردد و عمرش دراز شود و روزیش وسعت یابد. 

خشنودی خداوند  

پیامبر (ص) فرمود:

ثلاثة یضحک الله الیهم : الرجل اذاقام باللیل یصلی و القوم اذا صفوا فی الصلاة ، و القوم اذا صفوا فی قتال العدو

سه گروهند که خداوند از آنان خشنود است :1- کسی که نماز شب می خواند.2- جمعی که نماز جماعت تشکیل می دهند.3- دسته ای که در برابر دشمن در راه خدا صف آرایی  کرده اند.(1)  

امام صادق (ع) مى‌فرماید:

ثلاثة هن فخر المؤ من و زینة فى الدنیا و الاخرة، الصلوة فى آخر اللیل و یاسه مما فى ایدى الناس و ولایة الامام من آل محمد. 

سه چیز است كه افتخار مؤمن و زینت او در دنیا و آخرت است نماز در آخر شب، و بی‌اعتنائى به آنچه دردست مردم است، و ولایت امام ازاهلبیت پیامبر(صلى اللّه علیه و آله و سلّم)

از این روایات به روشنی اهمیت نماز شب برای ما مشخص می گردد در ادامه نکاتی از سیره عملی علما در مقید بودن به نماز شما مطالبی عرضه می گردد.

گزیده ای از کتاب «اسرار الصلاة» نوشته آیت الله میرزاجواد آقا ملکی تبریزی (ره) 

بی خبرى از عظمت نماز شب‏  

اى طالب انس با حضرت دوست!] از جمله نوافلى كه خیلى بر انجام آن تأكید شده، نماز شب است و تو از عظمت این نماز بى‏خبرى كه آن نورى است در مقابل ظلمت، و انسى است از وحشت و خلوتى است از كثرت، و از امام صادق (علیه السلام) رسیده كه نماز شب، موجب رضایت پروردگار و محبت ملائكه و سنت انبیاء و نور معرفت و اصل ایمان و راحتى بدن و كراهت و ناخشنودى شیطان و سلاح بر دشمنان و موجب اجابت دعا و قبولى و بركت در رزق و شفیع بین انسان و ملك الموت و چراغ گور انسان و فرش پهلوى او در قبر و جواب منكر و نكیر و در قبر مونس و زائر انسان تا روز قیامت است.  

و چون روز قیامت شود، سایه‏اى بر بالاى سر او و تاجى بر سر او و لباسى بر بدن او و نورى است كه پیشاپیش او در حركت بوده و پوششى بین او و آتش و حجتى بین او و خداوند متعال و مایه سنگینى میزان و جواز و گذرنامه عبور او از صراط و كلید بهشت مى‏باشد.

محدّث قمى (رحمه الله علیه)

در شرح حال محدّث گرانمایه ، حاج شیخ عباس قمّى آورده اند: 

وى در تمام دوره سال ، در چهار فصل ، حدّاقل یك ساعت قبل از طلوع فجر بیدار و مشغول نماز و تهجّد بود.

به عبادت آخر شب و قبل از سپیده دم اهمیّت زیاد مى داد و معتقد بود كه بهترین اعمال مستحبّى ، عبادت و تهجّد است فرزند بزرگش مى گوید: تا آن جا كه من به خاطر دارم بیدارى آخر شب از او فوت نشد. حتّى در سفرها، این شیوه عملى مى شد. 

محدّث قمى درباره استادش حاج میرزا حسین نورى ، مى نویسد:

او در زهد و عبادت سخت كوشا بود، نماز شب او فوت نشد و راز و نیازش با خداوند متعال در تمام شبها برقرار بود. 

علامه مجلسى اوّل( رحمه الله علیه) 

آقا احمد نواده وحید بهبهانى در كتاب -مرآت الاحوال - مى نویسد:

از بعضى ثقات شنیدم كه آخوند ملا محمّد تقى نقل كرده كه در شبى از شبها بعد از نماز و تهجّد و گریه و زارى به درگاه قادر متعال ، خود را به حالتى دیدم كه دانستم هر چه از درگاه احدیّت مسأ لت كنم ، البته به اجابت مقرون ، و عنایت خواهد شد و فكر مى كردم كه چه از خدا بخواهم ؟

امر دنیوى یا اُخروى ؟ كه ناگاه صداى گریه محمّد باقر [مجلسى دوّم ] از گهواره بلند شد، من گفتم ؛ الهى به حق محمّد و آل محمّد (صلى الله علیه و آله) این طفل را مروّج دین و ناشر احكام سیّدالمرسلین گردان و موفّق كن او را به توفیقات بى نهایت خود. 

سپس آقا احمد مى گوید:

و مسلّم است كه این خوارق عادات كه از آن بزرگوار به ظهور رسیده ، نیست مگر از دعاى چنین بزرگوارى.

پی نوشت

         1.ثواب الاعمال ، ص 96