شهادت حضرت رقیه (س)

بسم الله الرحمن الرحیم

ز اشک دیده به خاک خرابه بنْوشتم * * * به طفل خانه به دوش، آشیانه لازم نیست

نشان آبله و سنگ و کعب نی کافی است * * *   دگربه لاله ‌ی رویم، نشانه لازم نیست

به سنگ قبر منِ بی‌ گناه بنْویسید * * * اسیر سلسله را، تازیانه لازم نیست

مرا ز مُلک جهان، گوشه ‌ی خرابه بس است * * * به بلبلی که اسیر است، لانه لازم نیست

رقیه …رقیه نجیب! ای مهتاب شب‏های الفت حسین! ای مظلوم‏ ترین فریاد خسته! گلِ نازدانه پدر و انیس رنج‏ های عمه! ای یادگار تازیانه ‏های نینوا و سیل سیلی کربلا! رقیه… رقیه صبور! بمان، که بی‏ تو گلشن خزان دیده اهل بیت، دیگر بوی بهار را استشمام نخواهد کرد، بمان که کمر خمیده عمه، مصیبتی دیگر را تاب نخواهد آورد. امشب، غمگین‏ترین ماه، آسمان دنیا را تماشا می‏ کند. آسمان! چه دل‏ گیری امشب، گویی غم مصیبتی به گستردگی زمین، قلبت را می ‏فشرد. در و دیوار خرابه، از اندوه زینب علیهاالسلام ، بر سر و سفیر می‏ کوبند. متاب امشب ای ماه، متاب! متاب که امشب خرابه شام، از داغ سه ساله گل حسین، تیره ‏ترین خرابه دنیاست. متاب ای ماه، متاب!

فرا رسیدن 5صفرسالروز شهادت يادگار 3 ساله امام حسين عليه السلام ، حضرت رقيه سلام الله عليها را به محضر امام عصر حضرت حجة ابن الحسن عسکری علیه آلاف التحیة و السلام و عموم شیعیان جهان تسلیت عرض مینماییم .

 

نظر دهید

آدرس پست الکترونیک شما در این سایت آشکار نخواهد شد.

URL شما نمایش داده خواهد شد.
بدعالی
This is a captcha-picture. It is used to prevent mass-access by robots.