اسلام دين وحدت و عزت

نبي گرامي اسلام (ص ) پس از هجرت به مدينه و در آغازين گام هاي تشكيل امت اسلامي و بوجود آوردن جامعه اسلامي براساس كريمه « انما المومنون اخوه »  بر همه علايق و تعصبات جاهلي خط بطلان كشيد و ميان مسلمانان « برادري » برقرار كرد. چرا كه اختلاف و نزاع و تشتت و پراكندگي , ضعف و سستي و از بين رفتن قدرت و شوكت را بدنبال دارد.

اگر مسلمانان صدر اسلام توانستند بر توطئه هاي مشترك دشمنان و حمله احزاب فائق آيند , رمز و راز اين پيروزي « وحدت » و همدلي آنان در پيروي از فرامين الهي و دستورات پيامبر(ص ) بوده است .

در تاريخ طولاني مسلمانان , هر گاه اتحاد و يكپارچگي بر اجتماع آنان حاكم بود , بر دشمنان و بدخواهان خود غالب مي شدند و رنگ باختن وحدت و برادري ضعف و سستي را بر جوامع اسلامي حاكم مي كرد. در يكي دو قرن اخير كه تمدن جديد غربي و نظام استعماري و سلطه گر جهاني بر كشورهاي ضعيف و عقب نگه داشته شده , بويژه بر جوامع اسلامي هجوم آورد و در فكر , فرهنگ , سياست , اقتصاد و اجتماع آنان دست اندازي كرد , بيشترين سو استفاده را از تفرقه و جدايي مسلمانان برد و بلكه شعار راهبردي خويش را « تفرقه بينداز و حكومت كن » قرار داد . در مقابل اين هجوم سياه و تباه كننده استعماري بيدارگراني در جوامع اسلامي قيام كردند و در جهادي مقدس با فكر و انديشه و اقدام و عمل خود امت اسلامي را به مقابله با خطرهايي كه آنان را تهديد مي كرد و مي كند فرخواندند و شعار راهبردي اينان « وحدت و برادري » و ايجاد اتحاد اسلامي براي حفظ و نگهداري كيان اسلام و شوكت مسلمانان بوده است .