ولادت بانوی دو عالم تبریک و تهنیت باد.

دريا غريق مرحمت بي كران تو

هفت آسمان تجلي رنگين كمان تو

خورشيد ناز مي كشد از ذرهاي خاك

آنجا كه صبح مي گذرد كاروان تو

صدها فرشته بال نهادند بر زمين

تا دامن خديجه شود ميزبان تو

بهتر شد آن زنان قريشي نيامدند

حوا و مريم اند پرستار جان تو

بر قلبهاي خسته ما هم نزول كن

اي جبرئيل تا به سحر هم زبان تو

يك شاخه ياس در دل مجروح كاشتيم

 تنها به احترام مزار نهان تو

در بارش است رحمت بي حد ابر تو

پنهان شده است مثل شب قدر قبر تو

تسبيح تو كه تربت حمزه به قاب داشت

در سينه اش شميم دعاهاي ناب داشت

از كور نيز وقت سخن رو گرفته اي

هر چند چهره تو ز نور احتجاب داشت

در شكر روز ه ا ي كه در سه افطار با تو بود

دستت براي خواهش سائل جواب داشت

جسمت نخواست رخت عروسي به تن كند

از بسكه از بساط جهان اجتناب داشت

با عطر يازده سحر اين باغ آشنا ست

هر چند عمر مادر گلها شتاب داشت

بيتي به شعر صائب تبريزي آمده است

آن شاعري كه طبع روان همچو آب داشت

((چون صبح زندگاني روشندلان دمي است

آن هم دمي كه با عث احياي عالمي است ))

معلمي در کلام امام خميني (ره):

 نقش معلم در جامعه، نقش انبياست؛ انبيا هم معلم بشر هستند. تمام ملت بايد معلم باشند؛ فرزندان اسلام تمام افرادش معلم بايد باشند و تمام افرادش متعلم. 

 معلم در سخنان مقام معظم رهبري:

 دست تواناي معلم است که چشم انداز آينده ما را ترسيم مي کند. اگر مي بينيد که اميرمؤمنان، مولاي متقيان علي (ع) مي فرمايد: �من علمني حرفاً فقد صيرني عبداً؛   هرکس چيزي به من بياموزد، مرا غلام خويش کرده است.� اين بيان براي ما درس است تا معلمان، قدر

 خود را بدانند و تشخيص دهند که چقدر، وجود آنها در سرنوشت يک ملت مؤثر است. 

 معلم در کلام استاد مطهري:

 معلم بايد نيروي فکري متعلم را پرورش دهد و او را به سوي استقلال رهنمون شود. بايد قوه ابتکار او   را زنده کند؛ يعني در واقع، کار معلم آتش گيره دادن است. فرق است ميان تنوري که شما بخواهيد آتش از بيرون بياوريد و در آن بريزيد تا آن را داغ کنيد و تنوري که در آن هيزم و چوب جمع است و شما فقط آتش گيره از خارج مي آوريد و آن قدر زير اين چوب ها و هيزم ها قرار مي دهيد که اينها کم کم  مشتعل  شود.

  مقام معلم

مي توان در سايه آموختن                           گنج عشق  جاودان اندوختن

اول از استاد، ياد آموختيم                           پس، سويداي سواد  آموختيم

از پدر گر قالب تن يافتيم                            از معلم جان روشن   يافتيم

اي معلم چون کنم توصيف تو                       چون خدا مشکل توان تعريف تو

اي تو کشتي نجات روح ما                         اي به طوفان جهالت نوح  ما

يک پدر بخشنده آب و گل است                  يک پدر روشنگر جان و دل است

ليک اگر پرسي کدامين برترين                     آنکه دين آموزد و علم  يقين

استاد حسين شهريار

چراغ قبر در تاریکی

حضرت رضا (ع) فرمود:

بر شما باد به نماز شب كه هر آن بنده در آخر شب برخیزد و هشت ركعت (نماز شب) و دو ركعت شفع و یك ركعت وَتر بخواند و در قنوت خود هفتاد بار استغفار كند از عذاب قبر و عذاب دوزخ ایمن گردد و عمرش دراز شود و روزیش وسعت یابد. 

خشنودی خداوند  

پیامبر (ص) فرمود:

ثلاثة یضحک الله الیهم : الرجل اذاقام باللیل یصلی و القوم اذا صفوا فی الصلاة ، و القوم اذا صفوا فی قتال العدو

سه گروهند که خداوند از آنان خشنود است :1- کسی که نماز شب می خواند.2- جمعی که نماز جماعت تشکیل می دهند.3- دسته ای که در برابر دشمن در راه خدا صف آرایی  کرده اند.(1)  

امام صادق (ع) مى‌فرماید:

ثلاثة هن فخر المؤ من و زینة فى الدنیا و الاخرة، الصلوة فى آخر اللیل و یاسه مما فى ایدى الناس و ولایة الامام من آل محمد. 

سه چیز است كه افتخار مؤمن و زینت او در دنیا و آخرت است نماز در آخر شب، و بی‌اعتنائى به آنچه دردست مردم است، و ولایت امام ازاهلبیت پیامبر(صلى اللّه علیه و آله و سلّم)

از این روایات به روشنی اهمیت نماز شب برای ما مشخص می گردد در ادامه نکاتی از سیره عملی علما در مقید بودن به نماز شما مطالبی عرضه می گردد.

گزیده ای از کتاب «اسرار الصلاة» نوشته آیت الله میرزاجواد آقا ملکی تبریزی (ره) 

بی خبرى از عظمت نماز شب‏  

اى طالب انس با حضرت دوست!] از جمله نوافلى كه خیلى بر انجام آن تأكید شده، نماز شب است و تو از عظمت این نماز بى‏خبرى كه آن نورى است در مقابل ظلمت، و انسى است از وحشت و خلوتى است از كثرت، و از امام صادق (علیه السلام) رسیده كه نماز شب، موجب رضایت پروردگار و محبت ملائكه و سنت انبیاء و نور معرفت و اصل ایمان و راحتى بدن و كراهت و ناخشنودى شیطان و سلاح بر دشمنان و موجب اجابت دعا و قبولى و بركت در رزق و شفیع بین انسان و ملك الموت و چراغ گور انسان و فرش پهلوى او در قبر و جواب منكر و نكیر و در قبر مونس و زائر انسان تا روز قیامت است.  

و چون روز قیامت شود، سایه‏اى بر بالاى سر او و تاجى بر سر او و لباسى بر بدن او و نورى است كه پیشاپیش او در حركت بوده و پوششى بین او و آتش و حجتى بین او و خداوند متعال و مایه سنگینى میزان و جواز و گذرنامه عبور او از صراط و كلید بهشت مى‏باشد.

محدّث قمى (رحمه الله علیه)

در شرح حال محدّث گرانمایه ، حاج شیخ عباس قمّى آورده اند: 

وى در تمام دوره سال ، در چهار فصل ، حدّاقل یك ساعت قبل از طلوع فجر بیدار و مشغول نماز و تهجّد بود.

به عبادت آخر شب و قبل از سپیده دم اهمیّت زیاد مى داد و معتقد بود كه بهترین اعمال مستحبّى ، عبادت و تهجّد است فرزند بزرگش مى گوید: تا آن جا كه من به خاطر دارم بیدارى آخر شب از او فوت نشد. حتّى در سفرها، این شیوه عملى مى شد. 

محدّث قمى درباره استادش حاج میرزا حسین نورى ، مى نویسد:

او در زهد و عبادت سخت كوشا بود، نماز شب او فوت نشد و راز و نیازش با خداوند متعال در تمام شبها برقرار بود. 

علامه مجلسى اوّل( رحمه الله علیه) 

آقا احمد نواده وحید بهبهانى در كتاب -مرآت الاحوال - مى نویسد:

از بعضى ثقات شنیدم كه آخوند ملا محمّد تقى نقل كرده كه در شبى از شبها بعد از نماز و تهجّد و گریه و زارى به درگاه قادر متعال ، خود را به حالتى دیدم كه دانستم هر چه از درگاه احدیّت مسأ لت كنم ، البته به اجابت مقرون ، و عنایت خواهد شد و فكر مى كردم كه چه از خدا بخواهم ؟

امر دنیوى یا اُخروى ؟ كه ناگاه صداى گریه محمّد باقر [مجلسى دوّم ] از گهواره بلند شد، من گفتم ؛ الهى به حق محمّد و آل محمّد (صلى الله علیه و آله) این طفل را مروّج دین و ناشر احكام سیّدالمرسلین گردان و موفّق كن او را به توفیقات بى نهایت خود. 

سپس آقا احمد مى گوید:

و مسلّم است كه این خوارق عادات كه از آن بزرگوار به ظهور رسیده ، نیست مگر از دعاى چنین بزرگوارى.

پی نوشت

         1.ثواب الاعمال ، ص 96

منطق چیست؟

منطق یعنی اینكه هر كسی با توجه به برداشت شخصی خود از یك موضوع، به نتیجه‏ایی برسد. برای همین است كه منطق، از دیدگاه هر کس متفاوت است.

دو شاگرد پانزده ساله ی دبیرستان نزد معلم خود آمده و پرسیدند

استاد اصولا منطق چیست؟

معلم کمی فکر کرد و جواب داد: گوش کنید تا مثالی برایتان بزنم،

دو مرد پیش من می‌آیند. یکی تمیز و دیگری کثیف است. من به آن‌ها پیشنهاد می‌کنم حمام کنند. شما فکر می‌کنید، کدام یک این کار را انجام می‌دهند؟

هردو شاگرد همزمان جواب دادند: خوب مسلما کثیفه!

معلم گفت: نه، تمیزه. چون او به حمام کردن عادت کرده و کثیفه قدر آن را نمی‌داند. پس چه کسی حمام می‌کند؟

حالا پسرها می‌گویند: تمیزه!

معلم جواب داد: نه، کثیفه، چون او به حمام احتیاج دارد.

و معلم باز  پرسید: خوب، پس کدامیک از مهمانان من حمام می‌کنند؟

یک بار دیگر شاگردها گفتند: کثیفه!

معلم دوباره گفت: نه، البته که هر دو! تمیزه به حمام عادت و کثیفه به حمام احتیاج دارد

معلم پرسید: خوب بالاخره کی حمام می‌گیرد؟

بچه‌ها با سر درگمی جواب دادند: هر دو

معلم بار دیگر توضیح می‌دهد: نه، هیچ کدام! چون کثیفه به حمام عادت ندارد و تمیزه هم نیازی به حمام کردن ندارد

شاگردان با اعتراض گفتند: بله درسته، ولی ما چطور می‌توانیم تشخیص دهیم؟

هر بار شما یک چیزی را می‌گویید و هر دفعه هم درست است.

معلم در پاسخ گفت: خوب، پس متوجه شدید. این یعنی همان: منطق

كه از دیدگاه هر کسی متفاوت است.